Στην καρδιά του χειμώνα,συνήθως τον μήνα Δεκέμβριο ξεκινά η συγκομιδή της ελιάς για να γίνει το Λάδι!Η συγκομιδή της ελιάς αποτελεί μια πολύ σημαντική διαδικασία,σχεδόν ''ιεροτελεστία'' για ολόκληρη την Ελλάδα,πόσο μάλλον για την Αρκαδική γη.

Ένας τόπος ευλογημένος και κατάμεστος από ελαιώνες.

Ο Πλάτανος έχει πληθώρα ελαιόδεντρων από διάφορες ποικιλιές και το λάδι του είναι πεντανόστιμο και θεραπευτικό,εξαιτίας του εξαιρετικού κλίματος της γύρω περιοχής.

Οι ελιές είναι Καλαμών,Κορωναίικες ,και η ιδιαίτερη ποικιλία ''μανάκι'',ντόπιες και ποτιστικές αφού ποτίζονται από τις γάργαρες πηγές του Πλατάνου εξού και η νοστιμιά τους.

Οι Πλατανίτες αρχίζουν τις πρώτες πρωινές ώρες,στρώνοντας τα λαδόπανα στην βάση της κάθε ελιάς καλύπτοντας έτσι όλο το δέντρο απ΄άκρη σε άκρη,ώστε να εγκλωβίζονται οι καρποί της ελιάς εντός των ειδικών πανιών.Οι άντρες,λόγω μυικής δύναμης και αντοχής αναλαμβάνουν το ράβδισμα με ειδικά μακρόστενα ξύλα ή με τα ''χτένια΄΄ από τα χαμηλα κλαδιά της και χτυπούν με δύναμη για να πέσουν οι ελιές κάτω.Οι γυναίκες απ΄την άλλη,καθιστές πάνω στα πανιά ξεχωρίζουν τον καρπό και τον τοποθετούν σε μεγάλα τελάρα.Μετά μεταφέρουν τις ελιές στο ειδικό χειροκίνητο μηχάνημα όπου ξεχωρίζουν οι καρποί από τα φύλλα και τα μικρά κλαδάκια και πέφτουν καθαρές οι ελιές στο σακί.

Αυτή η διαδικασία κρατά ώρες και ημέρες ανάλογα με τον όγκο των ελαιόδεντρων και είναι αρκετά κοπιαστική,αλλά το αποτέλεσμα πάντα ανταμοίβει.

Κατόπιν,μεταφέρονται τα σακιά στο Ελαιουργείο και οι ελαιουργοί με τα ειδικά μηχανήματα μετατρέπουν την ελιά σε λαδι,αγνό παρθένο λαδάκι Πλατανίτικο.

Παλαιότερα κυρίως αλλά ακόμα και σήμερα, η συγκομιδή της ελιάς αποτελεί μια πολύ σημαντική υπόθεση,γιατί η σοδειά είναι άμεσα συνυφασμένη με την πληρότητα του λαδιού σε κάθε νοικοκυριό .Για αυτό λοιπόν ,το μάζεμα της ελιάς,συνοδεύεται από φαγοπότι,τραγούδια και πειράγματα μέχρι τη δύση του ηλίου, δηλαδή ένα αληθινό γλέντι!