Τις μέρες αυτές στο Πανελλήνιο γίνεται το έθιμο του γλεντιού, της ψυχαγωγίας και του «μασκαρέματος», της μεταμφίεσης, που έχει παραμείνει από παλιές γιορτές της ρωμαϊκής εποχής, τις γιορτές αφιερωμένες στην έκπτωση του θεού Σατούρνους από τον Ήλιο τα Κρόνια «Λουπερκάλια» και «Σατουρνάλια» και από τις αρχαιότερες «Διονυσιακές γιορτές» των Ελλήνων, όπου οι άνθρωποι μεταμφιέζονταν, χόρευαν, τραγουδούσαν πίνοντας κρασί και το κέφι έφτανε στο κατακόρυφο προς τιμή του Διονύσου.

Αν νομίζετε ότι στο απομακρυσμένο χωριουδάκι του Μαλεβού, στον Πλάτανο, δεν έφταναν οι μασκαράτες, κάνετε λάθος!

Γέλια και πειράγματα αντηχούσαν στα σοκάκια του χωριού, οι άντρες φόραγαν φουστάνια και με γυναικωτή φωνή και κίνηση πείραζαν τους περαστικούς, ενώ οι γυναίκες κρύβονταν στα αντρικά ρούχα και έβγαζαν το άχτι τους σε όποιους ήθελαν να ’’πιθέψουν’’, καιρό τώρα, και δεν το τολμούσαν!

Περιδιάβαιναν από σπίτι σε σπίτι, σκάρωναν ιστορίες οι οποίες όμως δεν είχαν και πάντα ’’αίσιο τέλος ’’!

Χαρακτηριστική είναι η ιστορία που μερακλήδες της εποχής οργάνωσαν κηδεία με μεταμφιεσμένο νεκρό (χωρατατζής από τους λίγους ο πρωταγωνιστής), αλλά μπροστά στην Αγιάννα και πριν το ’’τέλος’’, έγιναν αντιληπτοί από τη γυναίκα του ’’μακαρίτη’’ και έφαγαν της χρονιάς τους με το σκοινί από τη γαϊδούρα!

Την Καθαρή Δευτέρα με συμμετοχή πολλών Χαραδραίων συμπατριωτών που έρχονταν παραδοσιακά την ημέρα αυτή, κάποιος από αυτούς μεταμφιεζόταν σε αρκούδα με τομάρια από ζώα, και το γλέντι κορυφωνόταν στην πλατεία της Αγιάννας με χορό και τραγούδι!